in sarajewo

12 juni 2018 - Sarajevo, Bosnië en Herzegovina

Afgelopen weken zijn we door Slovenië, Kroatië en Bosnië gefietst. Sommige wegen waren, druk, gevaarlijk, tunnels en onaangenaam. Daarover thuis meer... De accomodaties wisselden van idyllisch vrij kamperen tot een (duur!) hotel tussen de fly overs. Campings zijn schaars. We hebben een dorp met 240 ooievaars (exclusief jong), vliegvissers, forellenkwrkerijen meegemaakt. In Bosnië zijn we onder de indruk van de gevolgen van de oorlog, nu nog na 20 jaar: heel veel dorpen waar 50 tot 90 % van de huizen leegstaat, alleen nog muren. Veel oorlogsbegraafplaatsen en gedenktekens. Gisteren naar museum de oorlog geweest. Indrukwekkend. En daar ook weer de genante beelden van feestende Dutchbatters...
Overivens: de kerkhoven (zeker de gewone) in Bosnië lijken vrij nonchalant midden in de stad, midden in het veld, tussen de cafées te liggen. Eerst vonden we dat raar, maar waarom eigenlijk.
We verwachten de komende tijd zware klimmen, weinig huisvesting, en gaan er van uit dat onzedagafstanden wat korter gaan worden, en afhankelijk daarvan zien we nog wel hoe we de route voortzetten, maar in elk geval eerst Montenegro en Albanië in. We hebben heel wat boekhandels afgezocht naar fietskaarten, maar die niet kunnen vinden. Nu naar de rondtocht door de stad, met een lokale bewonersgids, en dan naar het leuke huiskamerkafeetje tegenover de moskee.

3 Reacties

  1. Ferdi:
    12 juni 2018
    Dank voor de impressie. Absoluut indrukwekkend. Juist door woordkeuze en stijl, en de afwezigheid van al te specifieke details (zoals bijvoorbeeld de naam van het plaatsje waar jullie nu zijn) neemt de afstand voelbaar toe, net als vroeger bij toenemende afstand de telefoonverbinding ook steeds onduidelijker en vager werd... dit geeft een waardevolle, romantische lading aan het geheel. Hoe krakend zal het wel niet worden als jullie straks diep in Albanië zitten. Dan worden letters wellicht onleesbaar en woorden verhaspeld...
    Overigens is 240 ooievaars dan wel weer heel specifiek, kan me toch niet voorstellen dat je ze hebt staan te tellen.
    Benieuwd naar het vervolg. In Montenegro kreeg ik ooit een ontbijt bestaande uit een homp bruin brood, rauwe spek en rauwe ui, waar ik afwisselend in hapte. In mijn geval spoelde ik het naar binnen met slokken hete zwarte koffie, maar je kon er ook sterke drank bij krijgen. Benieuwd naar jullie ontbijt. En naar wat jullie verder eten. Zou je daar de volgende keer iets over willen schrijven?
    Voor nu: Vooral zo doorgaan, kanjers! Nederhemert stuurt good vibrations jullie kant op.
  2. Yvonne Mathot & Frank van Waert:
    12 juni 2018
    Fijn om weer een verhaal van jullie te lezen. En herkenbaar! Het leven leven zoals het op je pad komt (klinkt wel erg wijs...). Geniet van de volgende etappes!
  3. Nellemiek:
    18 juni 2018
    mooie verhalen doet me denken aan vroeger , maar de lege huizen etc kenden we toen niet. Ik vond het een vrolijk volk, die van het leven genoten.
    jullie gaan wel erg hard....